การดัดแปลงพื้นผิวของผงไมกาและการประยุกต์ใช้ในการเคลือบป้องกันการกัดกร่อนทางอุตสาหกรรม

ไมกามีความเฉื่อยทางเคมีที่ดีเยี่ยม จึงสามารถปรับปรุงความต้านทานการกัดกร่อนของสารเคลือบ เช่น ความทนทานต่อละอองเกลือที่เป็นกลาง ความต้านทานกรด ความต้านทานด่าง ฯลฯ ในขณะเดียวกัน โครงสร้างแผ่นเคลือบที่เป็นเอกลักษณ์ก็สามารถปรับความเค้นภายในของสารเคลือบได้ และปรับปรุงความต่อเนื่องและความหนาแน่นของฟิล์มเคลือบ สามารถชะลอการแทรกซึมของสารกัดกร่อนในฟิล์มเคลือบได้อย่างมีประสิทธิภาพ และบรรเทาการกัดกร่อนของพื้นผิวเหล็ก การเพิ่มไมกาในสารเคลือบป้องกันการกัดกร่อนสามารถปรับปรุงความต้านทานการกัดกร่อนของสารเคลือบได้อย่างมาก

อย่างไรก็ตาม เช่นเดียวกับแร่ธาตุธรรมชาติหลายชนิด ไมกามีพื้นผิวที่ชอบน้ำและไม่ชอบน้ำ และยากที่จะทำให้เปียกและกระจายตัวในระยะอินทรีย์ เนื่องจากมีพื้นที่ผิวจำเพาะที่กว้างและการดูดซับน้ำมันสูง จึงเป็นเรื่องยากที่จะเติมในระบบการเคลือบให้สูงและเข้ากันได้กับเรซินในสารเคลือบ ประสิทธิภาพต่ำ การยึดเกาะของผิวที่ไม่น่าพอใจ และการตกตะกอนง่าย เพื่อเปลี่ยนแปลงปรากฏการณ์นี้ ปัจจุบัน บริษัทเคลือบต่างๆ ส่วนใหญ่เพิ่มสารเติมแต่งที่แตกต่างกันโดยตรงในกระบวนการผลิตสารเคลือบ แต่วิธีนี้จะทำให้เสียสารเติมแต่ง และผลการกระจายตัวไม่ดี ทำให้เกิดประสิทธิภาพป้องกันการกัดกร่อนของสารเคลือบ ที่จะล้มเหลวในการตอบสนองความคาดหวัง

ดังนั้น เพื่อให้เล่นเต็มที่กับการทำงานของไมกา เพื่อให้ไมก้าสามารถกระจายตัวอย่างสม่ำเสมอในระบบการเคลือบ และสามารถสร้างอินเทอร์เฟซที่เสถียรกับเรซินเคลือบหลังจากการบ่ม เพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของการต่อต้าน การเคลือบด้วยการกัดกร่อน เป็นไปได้ที่จะพิจารณาการปรับสภาพผิวก่อนและการปรับพื้นผิวของไมกา แล้วจึงเพิ่มลงในระบบการเคลือบ

พื้นผิวของผงไมกาได้รับการแก้ไขโดยตัวดัดแปลงไซเลน และได้สำรวจประสิทธิภาพการทำงานที่แท้จริงของผงไมกาก่อนและหลังการดัดแปลงในด้านการเคลือบป้องกันการกัดกร่อนทางอุตสาหกรรม ผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่า:

(1) การใช้สารปรับสภาพไซเลนในการปรับเปลี่ยนผงไมกาสามารถปรับปรุงประสิทธิภาพการใช้งานของไมกาในระบบการเคลือบได้อย่างมาก ปริมาณตัวปรับแต่งที่เหมาะสมที่สุดคือ 1.5%

(2) ผงไมกาดัดแปลงดีกว่าผงไมกาที่ไม่ผ่านการดัดแปลงในการปรับปรุงประสิทธิภาพการผลิตและประสิทธิภาพการใช้งานของระบบการเคลือบ ด้วยการเพิ่มปริมาณผงไมกา ความหนืดของระบบมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นเนื่องจากการดูดซับน้ำมันที่เพิ่มขึ้น และเวลาสำหรับการลดความละเอียดจะยืดเยื้อ ซึ่งส่งผลเสียต่อการผลิตและประสิทธิภาพ เมื่อเปรียบเทียบกับผลิตภัณฑ์ที่ไม่มีการดัดแปลง อิทธิพลของผงไมกาดัดแปลงที่มีต่อความหนืดของระบบจะลดลงอย่างมาก ซึ่งสามารถปรับปรุงประสิทธิภาพการผลิตและความหนืดของระบบ

(3) การเติมผงไมกาไม่มีผลเสียต่อคุณสมบัติทางกายภาพของฟิล์มเคลือบอย่างชัดเจน

(4) เมื่อปริมาณผงไมกาเพิ่มน้อยกว่า 5% ประสิทธิภาพการป้องกันการกัดกร่อนของฟิล์มเคลือบจะต่ำเล็กน้อย ภายในช่วงที่เหมาะสม ยิ่งปริมาณมากเท่าไร ประสิทธิภาพการป้องกันการกัดกร่อนก็จะยิ่งดีขึ้นเท่านั้น

(5) ประสิทธิภาพการผลิตที่ครอบคลุมและประสิทธิภาพการป้องกันการกัดกร่อน ในการเคลือบป้องกันการกัดกร่อนในอุตสาหกรรม ปริมาณผงไมกาที่ไม่ผ่านการดัดแปลงที่เหมาะสมคือ 8% ถึง 12% และปริมาณผงไมกาที่ดัดแปลงเพิ่มเติมที่เหมาะสมคือ 10% ถึง 15% ประสิทธิภาพโดยรวมที่ดีที่สุด