14 روش درمان پوشش سطحی پودر بسیار ریز

پودر فوق ریز معمولاً به ذرات با اندازه ذرات میکرون یا نانومتر اطلاق می شود. در مقایسه با مواد معمولی حجیم، دارای سطح ویژه بزرگتر، فعالیت سطحی و انرژی سطح بالاتر است، بنابراین خواص نوری، حرارتی، الکتریکی، مغناطیسی، کاتالیزوری و سایر موارد عالی را از خود نشان می دهد. به عنوان یک ماده کاربردی، پودر بسیار ریز در سال های اخیر به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است و به طور گسترده ای در زمینه های مختلف توسعه اقتصادی ملی مورد استفاده قرار گرفته است.

1. روش اختلاط مکانیکی. با استفاده از اکستروژن، ضربه، برش، اصطکاک و سایر نیروهای مکانیکی، اصلاح کننده به طور مساوی در سطح بیرونی ذرات پودر توزیع می شود، به طوری که اجزای مختلف می توانند به یکدیگر نفوذ کرده و به همدیگر نفوذ کنند و یک پوشش را تشکیل دهند.

2. روش واکنش فاز جامد. طبق فرمول چندین نمک فلزی یا اکسیدهای فلزی را کاملاً مخلوط و آسیاب کنید، سپس کلسینه کنید و مستقیماً از طریق واکنش حالت جامد پودر پوشش بسیار ریز بدست آورید.

3. روش هیدروترمال. در یک سیستم بسته با دمای بالا و فشار بالا، از آب به عنوان محیطی برای به دست آوردن محیط فیزیکی و شیمیایی خاصی استفاده می شود که در شرایط فشار عادی نمی توان آن را به دست آورد، به طوری که پیش ساز واکنش کاملاً حل شده و به درجه خاصی از فوق اشباع می رسد. به این ترتیب عناصر رشد تشکیل شده و سپس هسته و تبلور پودر کامپوزیت را ایجاد می کند.

4. روش سل-ژل. ابتدا، پیش‌ساز اصلاح‌کننده در آب (یا حلال آلی) حل می‌شود تا محلولی یکنواخت تشکیل شود، و املاح و حلال تحت هیدرولیز یا الکلیز قرار می‌گیرند تا سل اصلاح‌کننده (یا پیش‌ساز آن) به دست آید. سپس ذرات پوشش داده شده از پیش تیمار شده به طور یکنواخت با سل مخلوط می شوند، به طوری که ذرات به طور یکنواخت در سل پراکنده می شوند، سل پس از درمان به ژل تبدیل می شود و در دمای بالا کلسینه می شود تا پودر پوشش داده شده با یک اصلاح کننده در سطح خارجی به دست آید. ، در نتیجه اصلاح سطح پودر را درک می کند.

5. روش بارش. به محلول حاوی ذرات پودر یک رسوب‌دهنده اضافه کنید، یا ماده‌ای اضافه کنید که می‌تواند باعث تشکیل یک رسوب‌کننده در سیستم واکنش شود، به طوری که یون‌های اصلاح‌شده تحت واکنش رسوب‌گذاری قرار گرفته و روی سطح ذرات رسوب می‌کنند و در نتیجه ذرات را می‌پوشانند.

6. روش انعقاد ناهمگن (همچنین به عنوان “روش لخته سازی متفرقه” شناخته می شود). روشی مبتنی بر این اصل که ذرات با بارهای مخالف روی سطح می توانند یکدیگر را جذب کرده و تجمع کنند. اگر قطر یک نوع ذره بسیار کوچکتر از قطر ذره باردار دیگر باشد، در طی فرآیند انباشتگی، ذره کوچک روی سطح بیرونی ذره بزرگ جذب می شود و یک پوشش تشکیل می دهد.

7. روش پوشش میکروامولسیونی. ابتدا از هسته میکرو آب تهیه شده توسط میکروامولسیون W/O (آب در روغن) برای تهیه پودر فوق ریز برای پوشش استفاده می شود و سپس پودر با پلیمریزاسیون میکروامولسیونی پوشش داده شده و اصلاح می شود.

8. روش هسته زایی غیر یکنواخت. طبق تئوری فرآیند تبلور LAMER، لایه پوشش با استفاده از هسته زایی و رشد ناهمگن ذرات اصلاح کننده بر روی ماتریس ذرات پوشش داده شده تشکیل می شود.

9. روش آبکاری الکترولس. به فرآیند رسوب فلز به روش شیمیایی بدون جریان خارجی، از جمله روش جابجایی، روش آبکاری تماسی و روش کاهش اشاره دارد.

10. روش سیال فوق بحرانی. این یک فناوری جدید است که هنوز در دست مطالعه است. در شرایط فوق بحرانی، کاهش فشار می تواند منجر به فوق اشباع شود و نرخ های فوق اشباع بالا را می توان به دست آورد و به املاح جامد اجازه می دهد تا از محلول های فوق بحرانی متبلور شوند.

11. روش رسوب بخار شیمیایی. در دمای نسبتاً بالا، گاز مخلوط شده با سطح زیرلایه برهمکنش می کند، برخی از اجزای گاز مخلوط را تجزیه می کند و یک پوشش فلزی یا ترکیبی روی بستر ایجاد می کند.

12. روش پرانرژی. روش پوشش دهی نانوذرات با استفاده از پرتوهای مادون قرمز، اشعه ماوراء بنفش، اشعه γ، تخلیه تاج، پلاسما و غیره در مجموع به عنوان روش های پرانرژی شناخته می شود. در روش پرانرژی معمولاً از برخی مواد با گروه های عاملی فعال برای رسیدن به پوشش روی سطح نانوذرات تحت تأثیر ذرات پر انرژی استفاده می شود.

13. روش پیرولیز اسپری. اصل فرآیند این است که محلول مخلوط چند نمک حاوی یون های مثبت مورد نیاز را به داخل غبار اسپری کنید و آن را به محفظه واکنش گرم شده تا دمای تنظیم شده ارسال کنید و از طریق واکنش ذرات پودر کامپوزیت ریز تولید کنید.